ႏုိင္ငံျခားပတ္၀န္းက်င္က ျမန္မာကေလးမ်ား ၾကီးျပင္းမႈမွာ ေကာင္းကြက္ ဆိုးကြက္မ်ားစြာပင္ရွိေနပါသည္။ မိခင္ဘာသာစကားမွစ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ ေနထိုင္ျပဳမူမႈ အားလံုး ကေလးမ်ားရင္ဆိုင္ေနရပါသည္။ ရုတ္တရက္ၾကည္႕လ်ွင္ေတာ့ ဆန္႕က်င္ဘက္ ယဥ္ေက်းမႈႏွစ္ခုဟာ သူတို႕ေလးေတြၾကား လြန္ဆြဲလ်က္ရွိေနပါတယ္။ တံငါနားနီးတံငါ မုဆိုးနားနီးမုဆိုး ဆိုသလိုကာလ ၾကာျမင့္တာႏွင့္အမွ် ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ သူတို႕ေလးေတြအတြက္ ၾကားပင္မၾကားဖူးေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားႏုိင္ျခင္းအား ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရွိေနရပါသည္။ အထက္က (ႏုိင္ငံျခားမွာ ၾကီးျပင္းတဲ့ ျမန္မာကေလးေတြ post ) ကေျပာသလိုမ်ိဳး ျမန္မာလူၾကီးမ်ားရဲ႕ အျပဳအမူအရ သူတို႕ေလးေတြအတြက္ အထင္ၾကီးဖြယ္မေတြ႕ရျခင္းကို အထူးပင္ သတိခ်ပ္ႏုိင္ၾက၏။ ဆင္ျခင္သင့္ၾက၏။ ထို႕အတူပင္ ကေလးမ်ား ျမန္မာဘာသာစကားအား အထင္ေသးေစျခင္းငွာ ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။
သုိ႕ပါေသာ္လည္း ျမန္မာဘာသာစကား၏ ေလးနက္ပံု ခန္႕ညားပံု ႏွင့္တကြ မည္မွ်ပင္ယဥ္ေက်းေသာ ဘာသာစကားတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္းကို အေလးနက္ထားကာ ကေလးမ်ားအားသိေစႏိုင္ပါ၏။
ဥပမာဆိုရေသာ္ အေဖ အေမ ဆရာ တပည္႕ လူၾကီးသူမ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုရာတြင္ သံုးေသာ နာမ္စားမ်ားျဖစ္သည္႕ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မ၊ တပည္႕ေတာ္၊ တပည္႕ေတာ္မ၊ ဆရာ၊ ေမေမ၊ ေဖေဖ၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ စသည္ျဖင့္သင့္ရာသင့္ရာ သံုးစြဲရျခင္း။ ျပန္ထူးရာတြင္လည္း ခင္ဗ်ာ၊ ရွင္၊ အရွင္ဘုရား စသည္ျဖင့္ သူ႕ေနရာနွင့္သူ ေျပာဆိုသံုးႏွံုးျခင္းျဖင့္ ျမန္မာဘာသာစကား၏ ယဥ္ေက်းပံုကို ခ်စ္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ကေလးမ်ားသိျမင္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ၾကပါ၏။ အဂၤလိပ္တို႕ေနရာတကာ သံုးေသာ I, you ႏွင့္ အင္မတန္မွ ကြာျခားေၾကာင္း ကေလးမ်ားသိေစႏုိင္ပါ၏။
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေျပာျပခ်က္အရ မိဘတို႕အလုပ္လုပ္ကိုင္ေသာ ႏိုင္ငံတြင္ပင္ ကေလးငယ္အားေက်ာင္းထား၏။ မိဘတို႕အေနႏွင့္သမီးငယ္အား တတ္ေစခ်င္လြန္းေသာ ဆႏၵႏွင့္ ျမန္မာစကားပင္ ေကာင္းေကာင္းမတက္ေသးသူ ကေလးအား ေက်ာင္းသြားထားရာ ကေလးမွာ ျမန္မာလိုလည္း ေကာင္းေကာင္းမရ အဂၤလိပ္လိုလည္း ေကာင္းေကာင္းမရပဲရွိ၏၊ ယခုရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းမ်ား ျမန္မာစကားကို လည္းေကာင္း၊ အဂၤလိပ္လိုလည္ေကာင္း အသင့္တင့္ေျပာႏုိင္ၾကေသာ္လည္း ထိုသမီးေလးမွာ တစ္ခုခုေျပာခ်င္လွ်က္ ဘာကိုမွ မွန္ကန္ေအာင္မေျပာႏုိင္ပဲရွိ၏ တခါတရံႏႈတ္မွ မည္သည္႕စကားလံုးမွ မထြက္လာပဲ .. တအအ..တအီအီ.... ႏွင့္လိုရင္းသို႕မေရာက္ႏုိင္လွ်က္ရွိေန၏။ ေက်ာင္းတြင္ အဂၤလိပ္လိုတစ္မ်ိဳး အိမ္တြင္ျမန္မာလိုတစ္မ်ိဳးျဖင့္ ကေလး၏ဦးေႏွာက္ စမွတ္စအရြယ္တြင္ ကေလးအဖို႕ မ်ားစြာပင္ ဒုကၡေရာက္ရေလသည္။
၀တ္စားဆင္ယင္ပံုတြင္လည္း ေရွးေခတ္အဆက္ဆက္မွ ၀တ္စားပံုမ်ား မသိႏုိင္ေစကာမႈ ယခုေခတ္ ျမန္မာ၀တ္စားဆင္ယင္မႈျဖစ္သည္႕ တိုက္ပံု၊ ပုဆိုး၊ ထမီ၊ ရင္ေစ့အက်ၤီ၊ ရင္ဖံုးအက်ီၤ၊ ပု၀ါ၊ တို႕၏ ခန္႕ထည္ပံု အခ်ိဳးက်ပံုတို႕ သာမက သက္ေတာင့္သက္သာရွိမႈ အျမင္တင့္တယ္မႈတုိ႕ကို ကေလးမ်ားနားလည္ေစခ်င္၏။
လြန္ခဲ့ေသာ ၅လ/ ၆လေလာက္က အျဖစ္တစ္ခုမွာ စင္ကာပူသို႕ အႏုပညာအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ လာေရာက္အျငိမ့္ကျပၾက၏။ ကၽြန္ုပ္မိတ္ေဆြနွင့္အတူ သူတို႕၏ ကေလးမ်ားလည္း သြားေရာက္ၾကည္႕ရွဳၾက၏။ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ျပတ္လံုးျပတ္ေသာအခါ တစ္ပြဲလံုးပြဲက်လွ်က္ရွိေသာ္လည္း မိတ္ေဆြ၏သားမ်ားမွာ ရယ္ရမည္ကိုပင္မသိပဲ၊ မိခင္ျဖစ္သူအား "ေမေမ သူတို႕ဘာလို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ ရယ္ေနၾကတာလဲ" "ရယ္စရာလည္း မရွိဘဲ ဘာကိုရယ္ရမွာလဲဟု" အံၾသတၾကီးေမးၾကေလသည္။ ဘာသာစကားအခက္ခဲေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း၊ လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္၏ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် ျပတ္လံုးထုတ္ေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ကင္းလြတ္ေနေသာ ကေလးငယ္မ်ားအဖို႕ ျပတ္လံုး၏အထာ ရည္ညြန္းပံု ေတြးေတာယူရပံုတို႕ကို မသိျခင္းကတစ္ေၾကာင္း၊ အျငိမ့္ဆိုေသာ ျမန္မာ့အႏုပညာႏွင့္ မထိေတြ႕ဖူးၾကျခင္းကတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္သာျဖစ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီပံုအတိုင္းသာဆို ေနာင္ကေလးမ်ား ျမန္မာအႏုပညာႏွင့္ပါ ကင္းကြာၾကေပဦးမည္ဟု စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ခဲ့ရပါ၏။
လူမ်ိဳးျခားေတြရဲ႕ မိသားစုဆက္ဆံေရးႏွင့္ ျမန္မာတို႕ရဲ႕ မိသားစုဆက္ဆံေရးမွာလည္း ကြဲျပားလွပါသည္။ လူမ်ိဳးျခားတို႕က မိဘကသားသမီး၊ သားသမီးကမိဘကို သူငယ္ခ်င္းေျပာေျပာ၊ သူငယ္ခ်င္းလို ဆက္ဆံႏုိင္ၾကေပမယ့္ ျမန္မာမိဘႏွင့္ သားသမီးၾကားမွာ ထိုမွ်ေလာက္မလြတ္လပ္ႏုိင္ပါ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ေဟာၾကားထားေသာ မိဘေက်းဇူးအတိုင္းအတာႏွင့္တကြ ေက်းဇူးတရားၾကီးမားမႈကို အေျခခံကာ ရိုေသ ေလးစား ကိုင္းရွိဳင္းမႈမ်ားမွာ ျမန္မာတို႕၏ ပင္မယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုျဖစ္လွ်က္ရွိ၏။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုအေျခအေနၾကား ေခတ္လူငယ္တို႕မွာ ပိုမိုလြတ္လပ္မႈအား အလုိရွိျခင္းငွာ ျမန္မာထံုးထမ္း ဓေလ့တို႕အား ေခတ္ေနာက္ေရာက္လွ်က္ရွိသည္ ဟုျမင္ၾကကာ ပိုမိုလြတ္လပ္ေသာ မိသားစုဆက္ဆံေရးအား အေလးေပးက်င့္သံုးၾကေတာ့သည္။
သို႕ျဖစ္ရာ ျမန္မာကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ နီးကပ္လွ်က္ရွိေသာ မိဘမ်ား(အထူးသျဖင့္)၊ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ိုင္းမ်ားသည္ ကေလးငယ္တို႕၏ ပညာေရးမွသည္ အစစအရာရာတိုးတက္ေစျခင္းငွာ ျပည္ပတြင္ၾကီးျပင္းေစရံုသာမကပဲ မိမိတို႕လူမ်ိဳး၏ ဘာသာစကားမွသည္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားအား ကေလးငယ္တို႕၏ ႏွလံုးသားသို႕ သြတ္သြင္းေပးၾကပါရန္ အထူးပင္တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment